Historia

Rys historyczny

Miasto Górowo Iławeckie wraz z terenami przyległymi, w granicach Rzeczpospolitej Polskiej znajdują się dopiero od czasów powojennych. W dniu 27.06.1945r. Armia Czerwona dokonała przekazania terenu powiatu Pruska Iławka władzom polskim. Od tego czasu rozpoczęło się nowe życie. Pierwsze lata powojenne były bardzo trudne, tak jak w całej Polsce.

Samo miasto nie ucierpiało podczas działań wojennych, spłonęły tylko 4 budynki w obrębie Starego Miasta, a także poczta, domy na przedmieściach i hotel Hirschwinkel przy kąpielisku miejskim. Stosunkowo niewielkie zniszczenia, jak również centralne położenie miasta, doprowadziły do podjęcia decyzji przez nowe władze, że siedzibą władz powiatowych stanie się Górowo Iławeckie, a nie Iławka Pruska. Sprawnie działająca administracja doprowadziła do rychłego odbudowania zniszczonych części miasta, co w konsekwencji przyniosło rozwój społeczny i gospodarczy.

 


 

Powstanie szpitala

We wczesnych latach powojennych istotnym problemem był brak opieki medycznej. Pierwszym przybyłym do miasta lekarzem był Władysław Onyszkiewicz- Jacyna. Ambitnymi działaniami doprowadził, już po miesiącu swojej obecności, do uruchomienia szpitala polowego, z 20 łóżkami. Dzięki poszerzeniu kadry pracowników medycznych o kolejną położną, szpital uzyskał nową lokację, a także nowy oddział.

Ówczesna struktura to oddział wewnętrzny z 20 łóżkami, a także oddział położniczy z 10 łóżkami. W ciągu kolejnych lat do Górowa napływali nowi pracownicy służby zdrowia, a wśród nich znajdował się lekarz Wincenty Umbras, który został dyrektorem szpitala, przeniesionego do nowego budynku (obecna komenda Policji). Kolejnym dyrektorem szpitala w 1954 r. został Stanisław Smyrski, absolwent AM w Krakowie.

W latach 1951 – 55 zintensyfikowana fala kadry medycznej napłynęła do miasta, a w niej znaleźli się: felczerzy; Bolesław Paluszewski, Kazimierz Skłodowski, Wiesław Mrówczyński, lekarze; Karol Mruk, Stanisław Martyński, Mikołaj Timofiejew oraz lekarz stomatolog Marian Cholewiński. Część osób opuściła miasto bardzo szybko, ale niektórzy związali swoją karierę i przyszłość z Górowem Iławeckim i jego mieszkańcami, gdyż potrzeby opieki medycznej wrastały wraz z rozwojem miasta i okolic.

Dzięki wspólnej inicjatywie M. Timofiejewa i S. Smyrskiego w Górowie powstała stacja pogotowia ratunkowego, wyposażona w jeden samochód sanitarny Skoda, a jego dyrektorem mianowano pierwszego z inicjatorów. M. Timofiejew, który w 1960 r. został dyrektorem szpitala, przez wiele lat przyczyniał się do jej rozwoju. W 1962 r. po likwidacji powiatu górowskiego szpital przekształcił się z powiatowego na rejonowy, a także polepszyły się warunki lokalowe, gdyż pozyskano nową siedzibę przy ul. Armii Czerwonej 24 (obecny szpital). Po przeprowadzeniu prac adaptacyjnych w latach 1962 – 1963 uruchomiono oddział wewnętrzny z 30 łóżkami i oddział położniczo-ginekologiczny z 15 łóżkami.

Budynek hotelu po remoncie. Czasy przedwojenne

Przekształcenie jednostki w Wojewódzki Szpital Rehabilitacyjny

Po nieudanej próbie likwidacji szpitala, w miejsce którego miał powstać dom pomocy społecznej, władze postanowiły przekształcić jednostkę w 1965 r. w Szpital Rehabilitacyjny. Zmiana profilu jednostki, wymusiła kolejną modernizację, a także pozyskanie osób merytorycznie przygotowanych do prowadzenia działań rehabilitacyjnych. Tutaj z pomocą przyszli dr Leonarda Januszko z Olsztyna i doc. Słowikowa z Warszawy i dzięki ich pomocy pierwszych pacjentów do rehabilitacji szpital przyjął już w 1968 r. Po dwóch latach działania zmieniono nazwę jednostki na Szpital Rehabilitacyjny w Górowie Iławeckim. Wraz ze zmianą profilu zwiększono liczbę miejsc do 43, a także zatrudniono nowych specjalistów.

Z dniem 1 kwietnia 1970 r. Szpital Rehabilitacyjny w Górowie Iławeckim z polecenia Wojewody Olsztyńskiego został przekształcony w Wojewódzki Szpital Rehabilitacyjny. Nieprzerwanie od 1960 r. władzę w szpitalu piastował Mikołaj Timofiejew.

W połowie 1980 r. rozpoczęto kapitalny remont szpitala. Do głównych prac należała wymiana starych podłóg i drzwi odnowiono także ściany i stolarkę okienną. W grudniu 1980 r. zakończono budowę sali gimnastycznej oraz jadalni na 60 osób.

Innym ważnym wydarzeniem, które odbywało się cyklicznie w tamtych czasach były turnusy rehabilitacyjne dla dzieci z wadami postawy, a także dla dzieci specjalnej troski. W latach 1988 – 1994 organizowano tu również turnusy dla pacjentów chorujących na stwardnienie rozsiane. W latach 1990 – 1992 w przyszpitalnym parku, a także w stadninie koni w Liskach organizowana była hipoterapia. Prowadzona była również dla wszystkich pacjentów terapia zajęciowa. W 1997 r. po 37 latach pracy dyrektor M. Timofiejew przeszedł na emeryturę.

 

Dyrektor Timoifiejew

Następnie stanowisko dyrektora objął lekarz Jacek Trętowski, specjalista ortopedii, a także rehabilitacji medycznej. W czasie 6-letniego okresu zarządzania jednostką został wyremontowany dach oraz wymieniona stolarka okienna .Za jego kadencji dokonano również modernizacji w głównym budynku szpitala. Polegała ona na zagospodarowaniu wolnej przestrzeni na parterze, gdzie przeniesiona została fizykoterapia z 2 piętra, a miejsce po fizykoterapii przeznaczono na utworzenie nowych pokoi pacjentów, które dotychczas były 8-osobowe, a po remoncie stały się bardziej komfortowe 4-osobowe.

W 2000 r. ze względu na zużyty sprzęt i nieopłacalność inwestycyjną zlikwidowano pracownię RTG, z przyczyn ekonomicznych zlikwidowano przyszpitalną aptekę. W 2001 r. utworzono natomiast laboratorium, które świadczyło usługi dla miasta i gminy Górowo Ił.

 


 

Wojewódzki Szpital Rehabilitacyjny dziś

Od marca 2003 r. po wygraniu konkursu, stanowisko dyrektora objęła pani Danuta Kunicka, która pełni tę funkcję do dziś. Już po pół roku ruszyły pierwsze inwestycje, szpital przeszedł gruntowną modernizację, w związku z tym warunki pobytu pacjentów znacznie się poprawiły.

Uzyskanie Certyfikatu ISO 9001:2000 w 2004 w zakresie rehabilitacji stacjonarnej, dziennej, ambulatoryjnej i domowej oraz profilaktyki i promocji zdrowia, dało gwarancję wysokiej jakości świadczonych usług.

Bardzo ważnym czynnikiem był rozwój zawodowy pracowników. W szpitalu pracowało 2 magistrów obecnie jest ich ponad 20. Podjęta została decyzja o dofinansowaniu zarówno studiów wyższych oraz specjalizacji jak i kursów kwalifikacyjnych.

 

Wojewódzki Szpital Rehabilitacyjny w Górowie Ił. 2005 r.

Szpital udziela świadczeń rehabilitacyjnych dla ludności woj. warmińsko- mazurskiego. W miarę posiadanych wolnych miejsc świadczy usługi rehabilitacyjne dla osób przyjezdnych z innych części kraju i cudzoziemców. Jednostka posiada 70 łóżek w pobycie stacjonarnym, 45 w pobycie dziennym, a także świadczy usługi ambulatoryjne. Pacjentom zapewnione jest leczenie w zakresie rehabilitacji ogólnoustrojowej. Ponadto placówka zapewnia kompleksową, nowoczesną rehabilitację w zakresie schorzeń:

Neurologicznych i neurochirurgicznych:

  • stany po udarach mózgu w okresie poudarowym,
  • stany po urazach czaszkowo- mózgowych,
  • Rdzenia kręgowego z uszkodzeniem splotów nerwowych i nerwów obwodowych,
  • stany po operacyjnym leczeniu schorzeń OUN w okresie,
  • stany po leczeniu operacyjnym dyskopatii przepuklin jąder miażdżystych w okresie pooperacyjnym,
  • stwardnienie rozsiane.

Ortopedycznych:

  • stany po urazach narządów ruchu leczonych zachowawczo i operacyjnie w okresie pourazowym,
  • stany po implantacji endoprotez stawów w przebiegu zmian zwyrodnieniowych w okresie pooperacyjnym.

Chirurgicznych:

  • stany po amputacji kończyn w okresie pooperacyjnym,
  • stany po rozległych oparzeniach z przerosłymi, powodującymi przykurcze stawów,bliznami.

Reumatologicznych:

  • RZS w okresie zaostrzeń, stany po leczeniu operacyjnym i rekonstrukcyjnym powikłań schorzeń reumatoidalnych,
  • ZZSK

 


 

Postępowanie terapeutyczne wobec pacjentów jest prowadzone zgodnie z najnowszymi osiągnięciami wiedzy w dziedzinie rehabilitacji medycznej. Prowadzone są zabiegi fizjoterapeutyczne w zakresie:

Kinezyterapii:

obejmujące różnorodne formy ćwiczeń w zakresie zajęć zespołowych i indywidualnych (ćwiczenia bierne, czynno-bierne, samowspomagane, w odciązeniu, ćwiczenia ogólnokondycyjne, czynne z oporem, pionizacja i nauka chodzenia). Stosowane są nowoczesne metody m.in. PNF (odtwarzanie prawidłowej funkcji zaburzonej w przebiegu chorób neurologicznych lub ortopedycznych) , Mc-Kenzie (leczenie i diagnozowanie przyczyn bólów kręgosłupa z wykorzystaniem dobranego indywidualnie dla każdego pacjenta zestawu ćwiczeń i terapii manualnej).

Fizykoterapii:

elektrolecznictwo – galwanizacja, jonoforeza, diadynamik, prądy interferencyjne, Przezskórna Elektryczna Stymulacja Nerwów (TENS), elektrostymulacja, tonaliza, prądy wysokiej i niskiej częstotliwości, ultradźwięki i fonoforeza, leczenie polem elektromagnetycznym,

światłolecznictwo – naświetlanie promieniami podczerwonymi, ultrafioletowymi, laseroterapia, światło spolaryzowane (BIOPTRON),

ciepłolecznictwo – parafinoterapia, przegrzanie hydrocolatorem,

krioterapię – zabiegi za pomocą ciekłego azotu, zimne okłady żelowe.

Hydroterapii:

obejmujące masaże podwodne, wirowe całkowite i częściowe kończyn górnych i dolnych.

 

W szpitalu pracuje personel o wysokich kwalifikacjach zawodowych i oddany pacjentom. Dzięki temu szpital uzyskuje bardzo wysokie oceny od pacjentów, co odnotowane jest w ankietach satysfakcji pacjenta.

Zapotrzebowanie na usługi rehabilitacyjne ciągle wzrasta. Związane jest to zarówno z postępem technicznym jak i stopniem urazowości. Wzrastające zainteresowanie szpitalem, wydłużyło czas oczekiwania pacjenta. Celem szpitala jest zapewnienie pacjentom wysokiego poziomu usług medycznych, zwiększenie skuteczności usprawniania, efektywnej walki z kalectwem i ułomnością, podnoszenie satysfakcji chorych z pobytu w szpitalu.

 

Rozwój Wojewódzkiego Szpitala Rehabilitacyjnego w latach 2003-2010

Jednostka przez wszystkie lata swojej działalności znana była z dobrego i efektywnego leczenia. Aby utrzymać jakość świadczonych usług rehabilitacyjnych podjęto szereg inwestycji w celu dostosowania do obowiązujących norm i wymogów oraz potrzeb osób niepełnosprawnych. Konieczna była budowa nowego obiektu rehabilitacyjnego, basenu, kotłowni ekologicznej, termomodernizacja wszystkich budynków, zakup nowego, a przede wszystkich nowoczesnego sprzętu rehabilitacyjnego.

Miały tu również znaczenie względy ekonomiczne (obniżenie kosztów eksploatacji) jak i ekologiczne. Celem przeprowadzenia inwestycji pozyskano środki finansowe m.in. z Samorządu Województwa, PFRON-u, EkoFunduszu, NFOŚiGW-u, WFOŚiGW-u i Ministerstwa Zdrowia.

 

Rok 2003
  • założenie sieci komputerowej z dostępem do Internetu,
  • remont i modernizacja węzłów sanitarnych oraz sal chorych z dostosowaniem dla osób niepełnosprawnych,
  • przygotowanie części rekreacyjnej dla pacjentów w przyszpitalnym parku (położenie polbruku, by umożliwić zjazd dla pacjentów na wózkach inwalidzkich),

 

Rok 2004
  • budowa szybu windy z dostosowaniem do przewozu pacjentów na łóżkach, ze względów bezpieczeństwa, wcześniej szpital posiadał tylko małą windę 1x1m,
  • uzyskanie Certyfikatu Jakości ISO 9001:2000 w zakresie rehabilitacji stacjonarnej, dziennej, ambulatoryjnej i domowej oraz profilaktyki i promocji zdrowia, co jednocześnie podniosło prestiż, zaufanie społeczeństwa, a także otworzyło możliwość zawarcia wieloletniej umowy z NFZ, uzyskując wyższy kontrakt,
  • otrzymanie akredytacji MZ i OS w zakresie fizjoterapii, dwa miejsca akredytacyjne, w celu prowadzenia specjalizacji mgr fizjoterapii - w województwie warmińsko-mazurskim tylko trzy szpitale posiadają taką akredytację,
  • modernizacja nieużywanego budynku, z wymianą stropów, stolarki okiennej, całej więźby dachowej, utworzenie 8 pokoi 2-osobowych z pełnym węzłem sanitarnym.
Rok 2005
  • budowa nowego obiektu rehabilitacyjnego wraz z nowoczesnymi gabinetami zabiegowymi (wentylacja mechaniczna+klimatyzacja), dużą salą konferencyjną (w celach dydaktyczno – szkoleniowych), komfortowymi 1 – 2-osobowymi salami chorych (obiekt ok. 900 m2). Prowadzenie rehabilitacji społeczno–zawodowej dla osób niepełnosprawnych z uwzględnieniem doradztwa zawodowego, psychologa, logopedy, a także reaktywacja terapii zajęciowej, w celu przygotowania niepełnosprawnych do funkcjonowania w życiu społecznym i zawodowym; budynek powstał na miejscu wyburzonych garaży i pomieszczeń magazynowych,
  • kompleksowa termomodernizacja obiektów szpitala wraz z dociepleniem ścian, wymianą instalacji c.o. i c.w.u. wewnętrznej i zewnętrznej, wymianą grzejników i zaworów termostatycznych,
  • montaż kolektorów słonecznych, jako dodatkowego źródła zasilania ciepłej wody użytkowanej dla potrzeb hydroterapii, usytuowane na powierzchni dachu w ilości ok. 30 m2 dają znaczne oszczędność w skali roku,
  • budowa nowej kotłowni ekologicznej na biomasę (brykiet, pellet) wraz z wykonaniem nowych węzłów cieplnych w budynkach szpitala oraz montażem automatyki pogodowej we wszystkich obiektach szpitala, by zmniejszyć koszt ogrzewania.
Rok 2006
  • budowa nowego basenu, z zastosowaniem zamkniętego systemem obiegu wody z technologią uzdatniania wody basenowej chlor+ozon, wyposażonego w hydromasaż z tzw. falą „przeciwprąd”, bez barier architektonicznych,
  • zakup sprzętu rehabilitacyjnego, w celu wyposażenia szpitala w nowoczesny sprzęt, m.in. sauna, w której ma zastosowanie aromatoterapia i chromatoterapia (leczenie światłem), laser biostymulacyjny, sprzęt do magnetoterapii, diatermia, bicze szkockie, zestaw Fango, co pozwoliło rozszerzyć katalog świadczonych usług, a także uskutecznić walkę z bólem. Można sądzić, że zastosowanie nowocześniejszych metod przyczyni się do zmniejszenia stopnia niepełnosprawności pacjentów, pomoże im powrócić do życia społecznego i pracy zawodowej.
Rok 2007
  • kapitalny remont oddziału wraz z remontem stołówki dla pacjentów, w celu likwidacji barier dla osób niepełnosprawnych, montaż poręczy i uchwytów w łazienkach i ciągach komunikacyjnych, kompleksowe dostosowanie, jak i adaptacja pomieszczeń higieniczno- sanitarnych, a także wymiana stolarki drzwiowej, z uwzględnieniem odpowiedniej szerokości oraz montaż automatycznie rozsuwanych drzwi,
  • dalsze doposażenie szpitala w nowoczesny sprzęt, zwłaszcza z zakresu kinezyterapii tj. stoły rehabilitacyjne, stoły do ćwiczeń manualnych, schody do nauki chodzenia, rotory, bieżnie rehabilitacyjne.
Lata 2008-2009
  • modernizacja, dostosowanie pod względem fachowym i sanitarnym pomieszczeń po gabinetach zabiegowych fizykoterapii, zaadoptowane na sale chorych, w celu zmniejszenia ilości łóżek na salach, (sale dwu- trzyosobowe), a tym samym poprawienie komfortu pobytu pacjenta,
  • zakup sprzętu rehabilitacyjnego- zestawy do trakcji kręgosłupa, nowoczesne łóżka rehabilitacyjne, statycznodynamicznego parapodium – urządzenie to umożliwia doskonała terapię ruchową ćwiczenia stania i równowagi, dla osób z ograniczeniami ruchowymi po wypadkach, operacjach lub ze schorzeniami wpływającymi na układ ruchowy i percepcyjny,
  • modernizacja kuchni szpitala z dostosowaniem jej do wymogów sanitarno-epidemiologicznych oraz norm HACCP, polegająca na przebudowie kuchni wraz z zapleczem magazynowym, przygotowaniu pomieszczeń, aby zapewnić prawidłowość technologii przygotowania posiłków, wykonaniu nowej instalacji wentylacji mechanicznej, oraz zakupie nowego wyposażenia kuchni.
Rok 2010
  • remont windy-zadanie dotyczy modernizacji dźwigu osobowego, w zakresie wymiany sterowania, drzwi szybowych, kabiny i napędu otwierania,
  • budowa parkingu-zadanie którego celem jest rozwiązanie wieloletniego problemu parkowania przed szpitalem oraz zapewnienie bezpieczeństwa pacjentom korzystającym z usług szpitala, zwłaszcza osobom niepełnosprawnym, w szczególności na wózkach inwalidzkich.

 

Rok 2011
  • modernizacja drugiego piętra oddziału wraz z dostosowaniem do wymogów przepisów ppoż. kladki schodowej,
 
Rok 2012
  • kontynuacja modernizacji drugiego piętra oddziału wraz z dostosowaniem do wymogów przepisów ppoż. kladki schodowej,
  • zakup sprzętu rehabilitacyjnego

 

Rok 2013
  • poprawa jakości i dostępności usług medycznych poprzez unowoczośnienie systemu infrastruktury informatycznej,
  • zakup sprzętu rehabilitacyjnego
  • kontynuacja modernizacji budynku szpitala celem dostosowania do wymogów przepisów ppoż,
 
Rok 2014
  • zakup nowego agregatu prądotwórczego,
  • kontynuacja dostosowania budynku szpitala do wymogów ppoż.

 

Dyrektor szpitala Danuta Kunicka, dzięki pracy na rzecz szpitala, a także zaangażowaniu i determinacji w niesieniu pomocy drugiemu człowiekowi, została dostrzeżona w województwie i uhonorowana licznymi nagrodami:

2004 - Kobieta Sukcesu Warmii i Mazur,

2005 - „Menadżer Warmii i Mazur” wyróżnienie za innowacyjność, ekonomiczne i ekologiczne działania mające na celu rozwój szpitala,

2006 - „Menadżer Warmii i Mazur” wyróżnienie za dalszą realizację ambitnych celów w y z n a c z o n y c h w latach poprzednich,

2007 - „Kobieta Niezwykła” zajęcie II miejsce w plebiscycie wojewódzkim

2010 - Srebrny Medal przyznany przez prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego za długoletnią służbę

 

Od 2003 organizowany jest festyn za rzecz osób niepełnosprawnych w celu integracji społecznej, uwrażliwienia na otaczającą nas niepełnosprawność, problemy tej części społeczeństwa, w myśl zasady „Dziś ONI, jutro MY”.

 

Kalendarium

1945 Włączenie Górowa Iławeckiego w granice Polski.

1946 Powstanie pierwszego szpitala polowego w Górowie Iławeckim.

1947 Przekształcenie placówki w Powiatowy Szpital w Górowie Iławeckim.

1962 Likwidacja powiatu górowskiego, pozostawienie szpitala jako jednostka rejonowa.

1965 Przekształcenie w Rejonowy Szpital Rehabilitacyjny.

1970 Nadanie  nazwy Wojewódzki Szpital Rehabilitacyjny w Górowie Iławeckim, (dyrektorem jednostki zostaje M. Timofiejew).

1980 Przeprowadzenie kapitalnego remontu Wojewódzkiego Szpitala Rehabilitacyjnego.

1997 Zmiana na stanowisku dyrektora placówki (M. Timofiejew przechodzi na emeryturę, dyrektorem jednostki zostaje J. Trętowski).

1998 Przekształcenie Wojewódzkiego Szpitala Rehabilitacyjnego z polecenia wojewody olsztyńskiego w samodzielny publiczny zakład opieki zdrowotnej.

2000 Przeprowadzenie remontu dachu, wymiany stolarki okiennej.

2002 Plan likwidacji szpitala i przekształcenie w jednostkę długoterminową.

2003 Objęcie funkcji Dyrektora Wojewódzkiego Szpitala Rehabilitacyjnego przez Danutę Kunicką.

2003-2014 Dynamiczny rozwój jednostki, gruntowna modernizacja, przeprowadzenie inwestycjił:

  • uzyskanie Certyfikatu Jakości ISO 9001:2000 w zakresie rehabilitacji stacjonarnej, ambulatoryjnej i domowej oraz profilaktyki i promocji zdrowia,
  • budowa nowego budynku pod fizjoterapię,
  • otrzymanie akredytacji MZ i OS w zakresie fizjoterapii,
  • modernizacja nieczynnego basenu,
  • termomodernizacja obiektów szpitala wraz z budową ekologicznej kotłowni na biomasę,
  • modernizacja kuchni,
  • budowa parkingu
  • modernizacja budynków szpitala z dostosowaniem do wypogów ppoż
  • pełna informatyzacja szpitala