Historia

Rys historyczny

Miasto Górowo Iławeckie wraz z terenami przyległymi, w granicach Rzeczpospolitej Polskiej znajdują się dopiero od czasów powojennych. W dniu 27.06.1945r. Armia Czerwona dokonała przekazania terenu powiatu Pruska Iławka władzom polskim. Od tego czasu rozpoczęło się nowe życie. Pierwsze lata powojenne były bardzo trudne, tak jak w całej Polsce.

Samo miasto nie ucierpiało podczas działań wojennych, spłonęły tylko 4 budynki w obrębie Starego Miasta, a także poczta, domy na przedmieściach i hotel Hirschwinkel przy kąpielisku miejskim. Stosunkowo niewielkie zniszczenia, jak również centralne położenie miasta, doprowadziły do podjęcia decyzji przez nowe władze, że siedzibą władz powiatowych stanie się Górowo Iławeckie, a nie Iławka Pruska. Sprawnie działająca administracja doprowadziła do rychłego odbudowania zniszczonych części miasta, co w konsekwencji przyniosło rozwój społeczny i gospodarczy.

 


 

Powstanie szpitala

We wczesnych latach powojennych istotnym problemem był brak opieki medycznej. Pierwszym przybyłym do miasta lekarzem był Władysław Onyszkiewicz- Jacyna. Ambitnymi działaniami doprowadził, już po miesiącu swojej obecności, do uruchomienia szpitala polowego, z 20 łóżkami. Dzięki poszerzeniu kadry pracowników medycznych o kolejną położną, szpital uzyskał nową lokację, a także nowy oddział.

Ówczesna struktura to oddział wewnętrzny z 20 łóżkami, a także oddział położniczy z 10 łóżkami. W ciągu kolejnych lat do Górowa napływali nowi pracownicy służby zdrowia, a wśród nich znajdował się lekarz Wincenty Umbras, który został dyrektorem szpitala, przeniesionego do nowego budynku (obecna komenda Policji). Kolejnym dyrektorem szpitala w 1954 r. został Stanisław Smyrski, absolwent AM w Krakowie.

W latach 1951 – 55 zintensyfikowana fala kadry medycznej napłynęła do miasta, a w niej znaleźli się: felczerzy; Bolesław Paluszewski, Kazimierz Skłodowski, Wiesław Mrówczyński, lekarze; Karol Mruk, Stanisław Martyński, Mikołaj Timofiejew oraz lekarz stomatolog Marian Cholewiński. Część osób opuściła miasto bardzo szybko, ale niektórzy związali swoją karierę i przyszłość z Górowem Iławeckim i jego mieszkańcami, gdyż potrzeby opieki medycznej wrastały wraz z rozwojem miasta i okolic.

Dzięki wspólnej inicjatywie M. Timofiejewa i S. Smyrskiego w Górowie powstała stacja pogotowia ratunkowego, wyposażona w jeden samochód sanitarny Skoda, a jego dyrektorem mianowano pierwszego z inicjatorów. M. Timofiejew, który w 1960 r. został dyrektorem szpitala, przez wiele lat przyczyniał się do jej rozwoju. W 1962 r. po likwidacji powiatu górowskiego szpital przekształcił się z powiatowego na rejonowy, a także polepszyły się warunki lokalowe, gdyż pozyskano nową siedzibę przy ul. Armii Czerwonej 24 (obecny szpital). Po przeprowadzeniu prac adaptacyjnych w latach 1962 – 1963 uruchomiono oddział wewnętrzny z 30 łóżkami i oddział położniczo-ginekologiczny z 15 łóżkami.

Budynek hotelu po remoncie. Czasy przedwojenne

Przekształcenie jednostki w Wojewódzki Szpital Rehabilitacyjny

Po nieudanej próbie likwidacji szpitala, w miejsce którego miał powstać dom pomocy społecznej, władze postanowiły przekształcić jednostkę w 1965 r. w Szpital Rehabilitacyjny. Zmiana profilu jednostki, wymusiła kolejną modernizację, a także pozyskanie osób merytorycznie przygotowanych do prowadzenia działań rehabilitacyjnych. Tutaj z pomocą przyszli dr Leonarda Januszko z Olsztyna i doc. Słowikowa z Warszawy i dzięki ich pomocy pierwszych pacjentów do rehabilitacji szpital przyjął już w 1968 r. Po dwóch latach działania zmieniono nazwę jednostki na Szpital Rehabilitacyjny w Górowie Iławeckim. Wraz ze zmianą profilu zwiększono liczbę miejsc do 43, a także zatrudniono nowych specjalistów.

Z dniem 1 kwietnia 1970 r. Szpital Rehabilitacyjny w Górowie Iławeckim z polecenia Wojewody Olsztyńskiego został przekształcony w Wojewódzki Szpital Rehabilitacyjny. Nieprzerwanie od 1960 r. władzę w szpitalu piastował Mikołaj Timofiejew.

W połowie 1980 r. rozpoczęto kapitalny remont szpitala. Do głównych prac należała wymiana starych podłóg i drzwi odnowiono także ściany i stolarkę okienną. W grudniu 1980 r. zakończono budowę sali gimnastycznej oraz jadalni na 60 osób.

Innym ważnym wydarzeniem, które odbywało się cyklicznie w tamtych czasach były turnusy rehabilitacyjne dla dzieci z wadami postawy, a także dla dzieci specjalnej troski. W latach 1988 – 1994 organizowano tu również turnusy dla pacjentów chorujących na stwardnienie rozsiane. W latach 1990 – 1992 w przyszpitalnym parku, a także w stadninie koni w Liskach organizowana była hipoterapia. Prowadzona była również dla wszystkich pacjentów terapia zajęciowa. W 1997 r. po 37 latach pracy dyrektor M. Timofiejew przeszedł na emeryturę.

 

Dyrektor Timoifiejew

Następnie stanowisko dyrektora objął lekarz Jacek Trętowski, specjalista ortopedii, a także rehabilitacji medycznej. W czasie 6-letniego okresu zarządzania jednostką został wyremontowany dach oraz wymieniona stolarka okienna .Za jego kadencji dokonano również modernizacji w głównym budynku szpitala. Polegała ona na zagospodarowaniu wolnej przestrzeni na parterze, gdzie przeniesiona została fizykoterapia z 2 piętra, a miejsce po fizykoterapii przeznaczono na utworzenie nowych pokoi pacjentów, które dotychczas były 8-osobowe, a po remoncie stały się bardziej komfortowe 4-osobowe.

W 2000 r. ze względu na zużyty sprzęt i nieopłacalność inwestycyjną zlikwidowano pracownię RTG, z przyczyn ekonomicznych zlikwidowano przyszpitalną aptekę. W 2001 r. utworzono natomiast laboratorium, które świadczyło usługi dla miasta i gminy Górowo Ił.

 


 

Wojewódzki Szpital Rehabilitacyjny dziś

Od marca 2003 r. po wygraniu konkursu, stanowisko dyrektora objęła pani Danuta Kunicka, która pełni tę funkcję do dziś. Już po pół roku ruszyły pierwsze inwestycje, szpital przeszedł gruntowną modernizację, w związku z tym warunki pobytu pacjentów znacznie się poprawiły.

Uzyskanie Certyfikatu ISO 9001:2000 w 2004 w zakresie rehabilitacji stacjonarnej, dziennej, ambulatoryjnej i domowej oraz profilaktyki i promocji zdrowia, dało gwarancję wysokiej jakości świadczonych usług.

Bardzo ważnym czynnikiem był rozwój zawodowy pracowników. W szpitalu pracowało 2 magistrów obecnie jest ich ponad 20. Podjęta została decyzja o dofinansowaniu zarówno studiów wyższych oraz specjalizacji jak i kursów kwalifikacyjnych.

 

Wojewódzki Szpital Rehabilitacyjny w Górowie Ił. 2005 r.

Szpital udziela świadczeń rehabilitacyjnych dla ludności woj. warmińsko- mazurskiego. W miarę posiadanych wolnych miejsc świadczy usługi rehabilitacyjne dla osób przyjezdnych z innych części kraju i cudzoziemców. Jednostka posiada 70 łóżek w pobycie stacjonarnym, 45 w pobycie dziennym, a także świadczy usługi ambulatoryjne. Pacjentom zapewnione jest leczenie w zakresie rehabilitacji ogólnoustrojowej. Ponadto placówka zapewnia kompleksową, nowoczesną rehabilitację w zakresie schorzeń:

Neurologicznych i neurochirurgicznych:

Ortopedycznych:

Chirurgicznych:

Reumatologicznych:

 


 

Postępowanie terapeutyczne wobec pacjentów jest prowadzone zgodnie z najnowszymi osiągnięciami wiedzy w dziedzinie rehabilitacji medycznej. Prowadzone są zabiegi fizjoterapeutyczne w zakresie:

Kinezyterapii:

obejmujące różnorodne formy ćwiczeń w zakresie zajęć zespołowych i indywidualnych (ćwiczenia bierne, czynno-bierne, samowspomagane, w odciązeniu, ćwiczenia ogólnokondycyjne, czynne z oporem, pionizacja i nauka chodzenia). Stosowane są nowoczesne metody m.in. PNF (odtwarzanie prawidłowej funkcji zaburzonej w przebiegu chorób neurologicznych lub ortopedycznych) , Mc-Kenzie (leczenie i diagnozowanie przyczyn bólów kręgosłupa z wykorzystaniem dobranego indywidualnie dla każdego pacjenta zestawu ćwiczeń i terapii manualnej).

Fizykoterapii:

elektrolecznictwo – galwanizacja, jonoforeza, diadynamik, prądy interferencyjne, Przezskórna Elektryczna Stymulacja Nerwów (TENS), elektrostymulacja, tonaliza, prądy wysokiej i niskiej częstotliwości, ultradźwięki i fonoforeza, leczenie polem elektromagnetycznym,

światłolecznictwo – naświetlanie promieniami podczerwonymi, ultrafioletowymi, laseroterapia, światło spolaryzowane (BIOPTRON),

ciepłolecznictwo – parafinoterapia, przegrzanie hydrocolatorem,

krioterapię – zabiegi za pomocą ciekłego azotu, zimne okłady żelowe.

Hydroterapii:

obejmujące masaże podwodne, wirowe całkowite i częściowe kończyn górnych i dolnych.

 

W szpitalu pracuje personel o wysokich kwalifikacjach zawodowych i oddany pacjentom. Dzięki temu szpital uzyskuje bardzo wysokie oceny od pacjentów, co odnotowane jest w ankietach satysfakcji pacjenta.

Zapotrzebowanie na usługi rehabilitacyjne ciągle wzrasta. Związane jest to zarówno z postępem technicznym jak i stopniem urazowości. Wzrastające zainteresowanie szpitalem, wydłużyło czas oczekiwania pacjenta. Celem szpitala jest zapewnienie pacjentom wysokiego poziomu usług medycznych, zwiększenie skuteczności usprawniania, efektywnej walki z kalectwem i ułomnością, podnoszenie satysfakcji chorych z pobytu w szpitalu.

 

Rozwój Wojewódzkiego Szpitala Rehabilitacyjnego w latach 2003-2010

Jednostka przez wszystkie lata swojej działalności znana była z dobrego i efektywnego leczenia. Aby utrzymać jakość świadczonych usług rehabilitacyjnych podjęto szereg inwestycji w celu dostosowania do obowiązujących norm i wymogów oraz potrzeb osób niepełnosprawnych. Konieczna była budowa nowego obiektu rehabilitacyjnego, basenu, kotłowni ekologicznej, termomodernizacja wszystkich budynków, zakup nowego, a przede wszystkich nowoczesnego sprzętu rehabilitacyjnego.

Miały tu również znaczenie względy ekonomiczne (obniżenie kosztów eksploatacji) jak i ekologiczne. Celem przeprowadzenia inwestycji pozyskano środki finansowe m.in. z Samorządu Województwa, PFRON-u, EkoFunduszu, NFOŚiGW-u, WFOŚiGW-u i Ministerstwa Zdrowia.

 

Rok 2003

 

Rok 2004
Rok 2005
Rok 2006
Rok 2007
Lata 2008-2009
Rok 2010

 

Rok 2011
 
Rok 2012

 

Rok 2013
 
Rok 2014

 

Dyrektor szpitala Danuta Kunicka, dzięki pracy na rzecz szpitala, a także zaangażowaniu i determinacji w niesieniu pomocy drugiemu człowiekowi, została dostrzeżona w województwie i uhonorowana licznymi nagrodami:

2004 - Kobieta Sukcesu Warmii i Mazur,

2005 - „Menadżer Warmii i Mazur” wyróżnienie za innowacyjność, ekonomiczne i ekologiczne działania mające na celu rozwój szpitala,

2006 - „Menadżer Warmii i Mazur” wyróżnienie za dalszą realizację ambitnych celów w y z n a c z o n y c h w latach poprzednich,

2007 - „Kobieta Niezwykła” zajęcie II miejsce w plebiscycie wojewódzkim

2010 - Srebrny Medal przyznany przez prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego za długoletnią służbę

 

Od 2003 organizowany jest festyn za rzecz osób niepełnosprawnych w celu integracji społecznej, uwrażliwienia na otaczającą nas niepełnosprawność, problemy tej części społeczeństwa, w myśl zasady „Dziś ONI, jutro MY”.

 

Kalendarium

1945 Włączenie Górowa Iławeckiego w granice Polski.

1946 Powstanie pierwszego szpitala polowego w Górowie Iławeckim.

1947 Przekształcenie placówki w Powiatowy Szpital w Górowie Iławeckim.

1962 Likwidacja powiatu górowskiego, pozostawienie szpitala jako jednostka rejonowa.

1965 Przekształcenie w Rejonowy Szpital Rehabilitacyjny.

1970 Nadanie  nazwy Wojewódzki Szpital Rehabilitacyjny w Górowie Iławeckim, (dyrektorem jednostki zostaje M. Timofiejew).

1980 Przeprowadzenie kapitalnego remontu Wojewódzkiego Szpitala Rehabilitacyjnego.

1997 Zmiana na stanowisku dyrektora placówki (M. Timofiejew przechodzi na emeryturę, dyrektorem jednostki zostaje J. Trętowski).

1998 Przekształcenie Wojewódzkiego Szpitala Rehabilitacyjnego z polecenia wojewody olsztyńskiego w samodzielny publiczny zakład opieki zdrowotnej.

2000 Przeprowadzenie remontu dachu, wymiany stolarki okiennej.

2002 Plan likwidacji szpitala i przekształcenie w jednostkę długoterminową.

2003 Objęcie funkcji Dyrektora Wojewódzkiego Szpitala Rehabilitacyjnego przez Danutę Kunicką.

2003-2014 Dynamiczny rozwój jednostki, gruntowna modernizacja, przeprowadzenie inwestycjił: